2. quaesītus , Abl. ū, m. (quaero), das ... ... ed. Detl. (dagegen Jan nach Hdschrn. famā inermi [quae situs... inveniret]). Bei Macr. sat. 7, 8. § 9 ist quaesitu ...
2. nē , die urspr. u. eig. latein. Verneinungspartikel, ... ... des Hauptsatzes der Begriff eines der angegebenen Verben herausgenommen werden kann, Decii corpus ne inveniretur, nox quaerentes oppressit, Liv. – b) nach allen Verben u. Ausdrücken ...
culpa (altlat. colpa), ae, f., das ... ... suspicio quidem potuit consistere (Platz greifen), Cic.: cum in homine nulla culpa inveniretur, Cic. – culpā contaminare personam (seinen Charakter ), Cornif. rhet.: contrahere ...
hebes , hebetis, Abl. hebetī, stumpf (Ggstz ... ... , Plin.: me hebetem molestiae reddiderunt, Cic.: quod fortuitum fuisse, quis adeo hebes inveniretur, ut crederet, Tac.: aliud est in communi vita et vulgari hominum consuetudine ...
callis , is, m. u. (in Prosa gew.) f ... ... deviasque calles exercitum ducimus, Liv.: timor incessit, ne quas per imminentia iuga calles inveniret, Liv.: cum quaedam in callibus, ut solet, pastorum controversia esset, Cic. ...