iota

[441] iōta, n. indecl. (ἰῶτα), das Jota, ein griech. Buchstabe, entsprechend dem i, Cic. de or. 3, 46. Mart. 2, 93, 4. Fulg. de contin. Verg. p. 143 M. – Nbf. iōta, ae, f., Auson. edyll. 12. de litt. monosyll. v. 7. p. 138, 15 Schenkl.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 441.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika