ir-rogo (in-rogo), āvī, ātum, āre, I) ... ... Quint.: sibimet mortem irrogaret, quam patri struxerat, Tac. – / Archaist. irrogassit = irrogaverit, Cic. de legg. 3, 6.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »irrogo«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 455.