irruptio , ōnis, f. (irrumpo), das Eindringen, ... ... Gallorum, Augustin. de civ. dei 3, 31: etiamsi irruptio nulla facta est, Cic. de imp. Pomp. 15: Silium legatum cum expedita manu irruptionem in Chattos facere iubet, Tac. ...
in-accessus , a, um (in u. accedo), ... ... . u. Flor.: Rhaeticarum Alpium inaccessus ac praeceps vertex, Tac.: terras diluvialis irruptio inaccessas reliquit, Solin.: neutr. pl. subst., vagi per inaccessa mapalium, ...
dīluviālis , e (diluvium), zur Überschwemmung geeignet, überschwemmend, irruptio, Solin. 9, 8.
re-fōrmo , āvī, ātum, āre, I) umgestalten, umbilden ... ... in pristinum habitum, Val. Max. 5, 5. ext. 2: quae subitā irruptione direpta fuerant et incensa, statum in veterem, Treb. Poll. trig. tyr. ...