1. istic , aec, oc od. uc ... ... der da oder dort, istic labor, Plaut.: quid istic narrat? Ter.: subst., istuc considerabo ... ... b. Afr. – / Verstärkt istice etc. u. in Fragen isticine etc., zB. istaece ...
2. istīc , Adv. (Lokativ v. iste ... ... Orte, wo der Empfänger des Briefes sich befindet, istic astato, Plaut.: istic mane, warte hier, Ter.: quoniam istic sedes, Cic.: iam istic ero, dort (wo du bist), ...
xisticī , s. xysticus.
pisticus , a, um (πιστικός), unverfälscht, echt, nardum, Hieron. homil. in cant. 1, 4. Vulg. Ioann. 12, 3: unguentum, Ambros. in Luc. 6. § 34.
distichus , a, um (δίστιχ ... ... , hordeum, Col. 2, 9, 16. – subst., distichon, ī, n. (το δίστιχον), das Distichon (Verbindung von Hexameter u. Pentameter), Suet. Caes. 51; ...
horisticē , ēs, f. (ὁριστική), die Definition, als theoretischer Teil der Grammatik, Diom. 426, 16.
mīstīcius , iī, m., s. mīxtīcius.
distichon ī, n., s. distichus.
oeōnisticē , ēs, f. (οἰωνιστική), die Vogelschau der Auguren, Mart. Cap. 9. § 894.
sophisticē , Adv. (sophisticus), sophistisch, spitzfindig, Cod. Iust. 8, 10, 12. § 3: s. loqui, Vulg. Sirach 37, 23.
logisticus , a, um (logista), die Finanzverwaltung betreffend, ars, Cassiod. var. 3, 52, 3.
Levisticum , ī, n. = Ligusticum (s. d. unter Ligures), Veget. mul. 3, 51, 2.
ligisticum , s. Ligusticus unter Ligures.
sophisticus , a, um (σοφιστ ... ... .: Abl. Fem. griech., sophisticē aperantologiā, mit soph. unbegrenzter Geschwätzigkeit, *Varro sat. Men. 144 B. – neutr. pl. subst., aliaque sophistica, quae etc., Sophistereien, Auson. ...
agōnisticus , a, um (ἀγωνιστικό ... ... causae, Tert. de cor. mil. 13. – neutr. plur. subst., agonistica illa vana et ludicra, Augustin. in psalm. 57, 7.
Chrīsticola , ae, m. (Christus u. colo), der Verehrer ... ... 2, 20, 1 u. 5, 5, 75: Genet. Plur. Christicolûm, Prud. c. Symm. 2, 1003 u. perist. 3, ...
trīsticulus , a, um (Demin. v. tristis), etwas traurig, filiola, Cic. de div. 1, 103: nihilominus animus meus pavet et tristiculus est, M. Caes. b. Fronto epist. ad M. Caes. ...
lanisticius , a, um (lanista), dem Fechtmeister der Gladiatoren gehörig, vom F. gekauft, familia, Gladiatoren, Petron. 45, 4.
antistīchon , s. antistoechon.
hēmistichium , iī, n. (ἡμιστίχιον), ein halber Vers, Schol. Gronov. in Cic. II. Verr. 1, 46. p. 403, 7 B. Mar. Victorin. art. gramm. 1, ...
Buchempfehlung
Vor dem Hintergrund einer romantisch idyllischen Fabel zeichnet der Autor individuell realistische Figuren, die einerseits Bestandteil jahrhundertealter Tradition und andererseits feinfühlige Persönlichkeiten sind. Die 1857 erschienene Bauernerzählung um die schöne Synnöve und den hitzköpfigen Thorbjörn machte Bjørnson praktisch mit Erscheinen weltberühmt.
70 Seiten, 5.80 Euro