1. iugus , a, um (iugo), I) passiv, zusammengefügt = zusammengehörend, vasa, Cato r. r. 10 u. 145. – II) aktiv, zusammenfügend, Iuno Iuga (griech. Ἥρα Ζυγία), Juno ...
2. iugus , s. iugum /.
biiugus , a, um (bis u. iugum), zweispännig, leones, Lucr. u. Verg.: equi, Mart.: serpentes, Val. Flacc.: currus, Lucr., Sil. u. Aur. Vict. (s. Arntzen Aur. Vict. epit. 3 ...
ūniiugus , a, um (unus u. iugum), I) nur ein Joch habend, vinca, nur an einen Querbalken gebunden, Plin. 17, 183 u.a. – II) übtr., nur einmal verheiratet, Tert. ...
teriugus , a, um, drei zusammen, caput, dreifältiges, Apul. met. 6, 19 H.: teriuga milia, dreitausend, Auson. epist. 8, 11. – subst., teriuga, ae, f. = τρίκωλον, der dreigliederige Redesatz, ...
coniugus , a, um (coniungo) = σύζυγος (Apoll. de synt. p. 100, 21 B.), verbindbar, c. personis pronomina, mit allen Personen verbindbare (Ggstz. verba [personis] inconiuga), Prisc. 17, 60.
triiugus , a, um (tres u. iugum), dreispännig, übtr., dreifältig, ferrum, Paul. Nol. carm. 20, 126 (131). – / Apul. met. 6, 19 Hildebrand teriugo.
subiugus , a, um (sub u. iugum), ans Joch gespannt, Apul. met. 7, 15. – / animal subiugum, Plin. 30, 146, ist unbekannt.
altiiugus , a, um (altus u. iugum), hochgipfelig, mons, Paul. Nol. carm. 21, 713.
multiiugus , a, um u. multiiugis , e (multus u. iugum), vielspännig, I) eig. (Form -us): equi, Liv. 28, 9, 15: quadrigae semper (dicendae), etsi multiiugae non sunt, Gell. 19, 8, ...
intrōiugus , a, um (intro u. iugum), im Joch gehend, subst., introiugi duo, tres (verst. equi), Corp. inscr. Lat. 6, 10048. lin. 18 u. 25: introiugi Afri, ibid. lin. 26.
inconiugus , a, um (in u. coniungo), nicht mit allen Personen verbindbar, verba (Ggstz. coniuga personis pronomina), Prisc. 17, 60.
celsiiugus , a, um (celsus u. iugum), mit hohem Kamme, collis, Cypr. Gall. gen. 291 (Migne 19, 354).
quadriiugus , a, um (quattuor u. iugum), vierspännig, I) adi., equi, das Viergespann, Ov. u. Curt.: currus, Enn., Verg. u. Plin. pan.: axis, Pacuv.: certamen, mit Viergespannen, Stat. – ...
quīnqueiugus , a, um (quinque u. iugum), fünfjochig, vertex, Iul. Val. 1, 23 (30).
Iuga , ae, f., s. 1. iugus no. II.
bīgus , a, um, s. biiugus /.
totiugis , e, u. totiugus , a, um (tot u. iugum), so viele, totiugi scientiā, Apul.: totiugis diebus, Apul.: tanta ac totiuga invitamenta, Apul.
... auratus, Cic.: aureus, argenteus, Plin.: biiugus, Lucr.: currus diurni (Sonnenwagen), Ov.: c. eburnus, Tibull.: ... ... , Hieron.: c. quinque liberis onustus (beim Triumphzug), Tac.: c. quadriiugus, Verg. u. Plin. pan.: currus quadriiuges et seiuges, Apul ...
iugum , ī, n. ( zu iungo; altind. yugám ... ... bacchata iugis (auf den Bergen) Naxos, Verg. – / Nbf. iugus , ī, m., Rossi inscr. Chr. I, 77.
Buchempfehlung
Albert Brachvogel zeichnet in seinem Trauerspiel den Weg des schönen Sohnes des Flussgottes nach, der von beiden Geschlechtern umworben und begehrt wird, doch in seiner Selbstliebe allein seinem Spiegelbild verfällt.
68 Seiten, 8.80 Euro