laceratio

[526] lacerātio, ōnis, f. (lacero), das Zerfetzen, Zerreißen, Zerfleischen, a) eig.: corporis, Cic.: corporum, Liv.: tam foeda, Iustin.: Plur., muliebres lacerationes genarum, Cic. Tusc. 3, 62: lacerationes membrorum, Sen. de ira 3, 3, 6. – b) übtr.: est enim hoc carmen aptum lacerationi et conviciis, Mar. Victorin. 79, 31 K.: proximi famam mordaci laceratione carpere, Cassiod. in psalm. 14, 7: u. bes. die Zersplitterung, das Verschleudern des Vermögens, Firm. math. 4, 6 u. (Plur.) 5, 3, 2.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 526.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: