laesio , ōnis, f. (laedo), die Verletzung, I) ... ... 3, 28: vitae, Firm. math. 5, 27, 4: Plur., laesiones regis, Vulg. Dan. 4, 14. – b) die Verletzung ...
Blaesius , ī, m., röm. Eigenname, Mart. 8, 38, 10. – Dav. Blaesiānus , a, um, bläsianisch, nach Art des Bläsius, facis ipse Blaesianum, Mart. 8, 38, 14.
illaesibilis , e (in u. *laesibilis v. laedo), unverletzlich, Eccl.
re-laedo , laesī, ere, zerstoßen, hispida saxosis terga relaesit aquis, Avian. fab. 3, 2 Fr. Vgl. relido.
laedo , laesī, laesum, ere, verletzen, versehren, beschädigen, I) eig.: brachia, Plaut.: cursu aristas, Verg.: frondes, Ov.: ne te frigora laedant, nachteilig auf dich (auf deine Gesundheit) einwirken, Hor.: laesus nube dies ...
foedo , āvi, ātum, āre (1. foedus), verunstalten, ... ... Tac.: ne vestis Serica viros foedaret, Tac.: foedati ora (im G.) Galaesi, Verg.: foedati agri, schändlich zugerichtete, Liv.: non nihil ...
Halēsa (Halaesa), ae, f. (Ἄλαισ ... ... u. 185. Sil. 14, 218. – Dav. Halēsīnus (Halaesīnus), a, um, halesinisch, von od. aus Halesa, ...
Halaesa , - laesīnus , s. Halēsa.
Semprōnius , a, um, Name einer röm. gens (mit den patrizischen Familien der Gracchi u. Atratini u. den plebejischen der Blaesi, Longi u.a.), aus der am bekanntesten die Brüder Tib. Sempron. ...
ē-mātūrēsco , tūruī, ere, völlig reif werden, Plin. u. Gell. – übtr., si modo laesi ematuruerit Caesaris ira, mit der Zeit sich mildere, Ov. trist. 2 ...
sine (vulg. sene); altindisch sanitúr, außer, ohne ... ... Rönsch Itala p. 412 u. Collect. p. 172; ferner sine laesionem, Corp. inscr. Lat. 6, 9663: sine fraudem, ibid. 6, ...
vicis (als Genet.; Nom. kommt nicht vor), vicem, ... ... pro numero cultorum ab universis in vices occupantur, Tac.: inque vices illum tectos qui laesit amores, laedit amore pari, Ov.: inque vices equitant, Iuven. B) ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... Liv. – v. Quellen u. Flüssen, ausbleiben, versiegen, deficiunt laesi carmine (durch Zauberspruch) fontis aquae, Ov.: Euphrates nusquam manifesto exitu effluit ...
loculus , ī, m. (Demin. v. locus), das ... ... Plaut.: loculi, in quibus erant claves, Schränkchen, Plin.: loculis integris ac illaesis conflatur argentum, Sen.: laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, ein Kästchen mit Rechensteinchen ...
ac-clāmo (ad-clāmo), āvī, ātum, āre, zurufen, ... ... folg. ut u. Konjunktiv (zum Ausdruck des Wunsches), acclamavēre, ut filius Blaesi legatione eā perfungeretur, Tac.: m. Zuruf in direkter Rede, acclamari etiam ...
... Ov. – subst., balbus et blaesus, ICt.: madidi et blaesi, von Betrunkenen, Iuven. – Dav. Blaesus, Beiname der ... ... Iunii, Pedii, bes. der Sempronii, zB. duo (Iunii) Blaesi, Tac. ann. 6, 40, 2.
vāticinor , ātus sum, ārī, (v. vates) prophezeien ... ... velut vaticinantem audiebat pestilens collegae munus esse, Liv. 2, 41, 5: saevam laesi fore numinis iram, Ov. met. 4, 9 (vgl. 8, ...
re-minīscor , minīscī, I) an etw. zurückdenken, ... ... es initiatus, quae tradantur mysteriis, Cic.: reminiscebatur, quam capitaliter ipsum me apud decemviros laesisset, Plin. ep. – mit folg. Acc. u. Infin., ...