impetus , ūs, m. (impeto), das Vorwärtsdrängen, ... ... Freude, im ersten Freudentaumel, Tac.: animus revolvens iras, etiam si impetus offensionis languerat, selbst wenn die Aufw. des gekränkten Gemütes vorüber war, Tac.: ...
re-volvo , volvī, volūtum, ere, zurückrollen, -wälzen, ... ... (ein Herz, das den Zorn immer von neuem anfachte), etiamsi impetus offensionis languerat, Tac. – poet., iterum casus, von neuem bestehen, Verg.: ...
languēsco , languī, ere (Inchoat. zu langueo), matt-, ... ... modo sed et corpora ipsa languescere, Plin. pan.: abeunte illo conticuerat magis quam languerat militaris favor, Curt.: languescit omnis vis, Quint.: languescunt affectus, Quint., voluptates ...
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... Cic.: ut inter strepitum tot bellorum conticescerent actiones tribuniciae, Liv.: conticuerat magis quam elanguerat militaris favor, Curt.: ubi conticuerit tumultus, Liv.: iam hic, quo nunc ...
ē-languēsco , guī, ere, erschlaffen, schlaff werden, ermatten, ... ... (Spannkraft) animi corporisque elanguescit, Gell.: elanguescit vis, Plin.: proelium, quod iam elanguerat, accendere, Curt.: differendo deinde elanguit res, Liv.: distractione civium elanguescit bonum ...