lanificus

[555] lānificus, a, um (lana u. facio), mit Wolle sich beschäftigend, d.i. spinnend, webend, altera (filia) lanifica, Phaedr.: lanifica et linifica matrona, Augustin.: sorores, die Parzen, Mart.: dies. lanificae tres puellae, Mart.: virgo Lydia lanif., Iuven.: manus, Tibull. u. Arnob.: ars, Kunst zu spinnen u. zu weben, Ov. u. Claud.: lanifico operi insistere, Augustin. serm. 198, 1 Mai. – subst., lānifica, ae, f., die Wollspinnerin, Vitr. 6, 7 (10), 2. Ulp. dig. 33, 7, 12. § 5. Fronto de nep. am. 2. p. 233, 9 N. Auct. eleg. in obit. Maecen. 77. Corp. inscr. Lat. 2, 1699.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 555.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: