lassitudo

[570] lassitūdo, dinis, f. (lassus), die Mattigkeit, Abspannung der Kräfte, Müdigkeit, als [570] fortschreitender Zustand = das Müdewerden, die Ermattung (s. Mützell Curt. 3, 7 [17], 9), Cic. u.a.: sine ullo labore lassitudo et oscitatio et horror membra percurrens, Sen.: sine lassitudine vim frigoris esse perpessum, Curt.: lassitudine exanimari, confici, Caes.: studia graviora citra lassitudinem (nicht bis zur E.) exercere, Sen. – m. subj. Genet., lass. militum, Liv.: ingenii lassitudinem sentire, Sen. rhet.: mit obj. Genet. = das Ermüdende, armorum equitandive, Plin.: itinerum, Plin.: itineris, Amm. – Plur., Plin. 20, 192 u. 240; 22, 32; 27, 130.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 570-571.
Lizenz:
Faksimiles:
570 | 571
Kategorien: