Online-Bibliothek

laudābilis , e (laudo), Adi. m. Compar. u. ... ... vituperabilis, culpabilis), orator, Cic.: carmen, Hor.: honestum, etiam si a nullo laudetur, naturā esse laudabile, Cic.: haec civilis (vitae) ratio est laudabilior et ...

1. laus , laudis, f., das Lob, ... ... pectore ad laudem, Cic.: invidere laudi alcis, Cic.: ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: laudemus igitur prius legem ipsam veris et propriis generis sui laudibus ...

mereo , uī, itum, ēre, u. mereor , itus ... ... Plaut.: edepol istic me haud centesimam partem laudat, quam ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: unum hoc scio, meritam esse, ut memor esses sui, ...

probo , āvī, ātum, āre (probus), I) etwas als ... ... . od. moralisch usw. tüchtig, quis est, qui non probet, qui non laudet, Cic.: inferiora pr. (Ggstz. summa mirari), Cic.: pr. ( ...

1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... vocem Euandri clausit, Liv. 44, 45, 12: neutra (littera) claudet vocem Latinam, Quint. 1, 5, 31. – B) = concludere, ...

vīcīnia , ae, f. (vicinus), die Nachbarschaft, ... ... benachbarten Osker, Vell.: Hispala ex Aventino libertina non ignota viciniae, Liv.: funus laudet vicinia, Hor.: ne inquietaretur, viciniae silentium per milites indicere solebat, Suet. ...

claudeo , ēre, u. gew. claudo , clausūrus, ere ... ... claudo : si (beata vita) una ex parte clauderet, Cic.: si alterā parte claudet (Futur.) res publica, Liv.: neque enim ignorantiā res claudit, Sall. ...