libatio

[632] lībātio, ōnis, f. (libo), das Trankopfer, die Libation, Vulg. Sirach 30, 19 u.a. Isid. orig. 6, 19, 31: Plur., Cic. de har. resp. 21. Vulg. num. 28, 24 u. 31 a.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 632.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: