lingulaca

[666] lingulāca, ae (lingula), I) comm., geschwätzig, ein Plappermaul, Plaut. Cas. 497. Varro sat. Men. 381. – II) fem.: 1) der Zungenfisch, Varro LL. 5 77; vgl. Paul. ex Fest. 117 1. – 2) eine Pflanze, nach einigen der Sumpf-Hahnenfuß (Ranunculus lingua, L.), Plin. 25, 133.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 666.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: