... epist. 53, 1: Plur., Livii, Männer wie Livius, Vopisc. Prob. 2, 7: appell., Iosephus Graecus Livius, ein Livius in griech. Sprache, Hieron. epist. ... ... exercitus, des Konsuls M. Livius, Liv.: charta, nach der Livia benannt, Plin.
clīvia (= declivia) loca, abschüssige Örter, Gromat. vet. 24, 7 u.a.
1. līvido , āre (lividus), bleifarbig machen, Paul. Nol. carm. 21, 620.
2. livīdo , inis, f. = libido (w. s.), Edict. Diocl. praef. § 20.
oblīvio , ōnis, f. (obliviscor), I) das Vergessen, ... ... etw. vergißt, Liv.: omnes oblivio alta suppressit, Sen.: iniurias oblivione contriveram, hatte vergessen, ... ... Vergessenheit, Suet.: omnium factorum dictorumque oblivio, Suet., od. discordiarum oblivio, Iustin., Amnestie. – ...
līvidus , a, um (liveo), bleifarbig, ... ... 28 wahrsch. unecht), offendet te lividus malignitate, Sen.: differ opus, livida lingua, tuum, Ov. – v. Lebl., lividiorem sententiam dixit, Sen. rhet.: oblivio, der Neid, der anderer Verdienste ...
clīvius , a, um (nach Bugge N. Jahrb. 1872 ... ... clu-i-vius, wie solivius, von einem veralteten cluo = κωλύω), etwas zu tun ... ... auspicia, Paul. ex Fest. 64, 10. – Plur. subst. clīviae (sc. aves), die Unheilverkünderinnen, ...
dēclīvis , e (de u. ... ... abfallend, abschüssig (Ggstz. acclivis), I) eig.: locus declivis ac praeceps, Liv.: collis ab ... ... propiore feruntur, Ov.: sopitus ex semita proclivi ruit in declive, Liv.: haec declivia et devexa, diese abfallenden u ...
acclīvis , e (ad clivum), bergan sich erhebend, sanft ansteigend (Ggstz. declivis), stadium, Lucil. fr.: pars viae, Cic.: aditus leniter accl., ... ... ex Fest. 59, 16. – neutr. pl. subst., utrimque acclivis pariter declivia iungit, Manil. 2, 230 (233).
olīvitās , ātis, f. (oliva), die Olivenlese, die ... ... Constant. 13, 3 B. Min. Fel. 17, 7: Plur., largissimae olivitates, Colum. 1, 1, 5.
oblīvium , iī, n. (obliviscor), poet. u. nachklass. Nbf. v. oblivio, die Vergessenheit, Sing., Tac. hist. 4, ... ... oft im Plur., Lucr., Verg. u.a. Dichter: alcis rei oblivia agere, Ov., od. ...
oblīvius , a, um (oblino), überspült, überwaschen, bildl., verba, von Wörtern, denen man nicht ansehen kann, ob sie fremd od. einheimisch sind, Varro LL. 5, 10. Vgl. obluvium.
olīvifer , fera, ferum (oliva u. fero), Oliven tragend, Mutusca, das an Ölbäumen reiche, Verg.: arva, v. Sabinerlande, Ov.: corona, von Ölzweigen, Mart.
olīvitor , ōris, m. (oliva), der Ölbaumgärtner, -pflanzer, Sidon. epist. 2, 9, 1.
zēlivira , ae, f. (zelus u. vir), die Eifersüchtige, Tert. de exhort. ad castit. 9.
Līviānus , a, um, s. Līvius a. E.
... ) eig.: solum proclivum, Varro: via proclivis, Liv.: ex semita proclivi ruit in declive, Liv.: omnia proclivia sunt, facile descenditur, Sen ... ... zu tun, illa facilia, proclivia, iucunda, Cic.: omnia sibi proclivia fore sperabant, Auct. b. ...
Clīvicola , ae, f., die Göttin der Auf- u. Abgänge an den Hügeln Roms, Tert. adv. nat. 2, 15.
līvidulus , a, um (Demin. v. lividus), etwas neidisch, etwas scheelsüchtig, Iuven. 11, 110.
dēclīvius , Adv. compar. (declivis), abschüssiger, Cassiod. hist. eccl. 12, 9.
Buchempfehlung
Diese »politische Komödie in einem Akt« spiegelt die Idee des souveränen Volkswillen aus der Märzrevolution wider.
30 Seiten, 4.80 Euro