cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... quietos pati quod sors iniqua cogeret iussit, Liv. fr.: cogis adulterium dando tempusque locumque, Ov. – dah. Partiz. coāctus, erzwungen, mit Zwang herbeigeführt ...
dē-cerno , crēvī, crētum, ere, entscheiden, I) etwas ... ... . od. Genet. u. Abl. loc. wo? diem locumque constituunt, ubi secum armis decernerent, Liv.: omnibus viribus in Sicilia, Iustin.: ...
dē-stino , āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. ... ... . Fabri Liv. 24, 2, 1), 1) im allg.: tempus locumque ad certamen, Liv.: alqm ad mortem, Liv.: saxo aurove in aliud destinato ...
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... – m. in u. Akk. der Zeit, in posterum diem tempus locumque, Liv.: nuptias in hunc diem, Ter. – m. cum u ...
colloquium , ī, n. (colloquor), die Unterredung, ... ... , Caes.: cum rege c. constituere, Liv.: colloquio diem constituere, Caes.: tempus locumque colloquio statuere, Liv.: diem colloquio decernere, Sall.: is datus est locus colloquio ...
quantulus-cumque , acumque, umcumque, wie groß nur, so groß ... ... einer Bewilligung, Frontin. aqu.: spes eius quantulacumque, Val. Max.: caput in quantulocumque actu vel maxime tremulum, Suet.: quantulumcumque est und getrennt quantulum id cumque ...