lucidus

[709] lūcidus, a, um (lux), lichtvoll, hell, I) eig.: 1) im allg.: sidera, Hor.: dies, Apul.: noctes, Mela: gemma, Ov.: amnis, Ov. u. Quint.: vestis, durchsichtig, Plin.: locus (Ggstz. obscurus locus), Cael. Aur.: domus, Cael. Aur.: lucidior domus, Ov.: lucidissima stella, Vitr.: aether lucidissimus, Sen. – adv., lucidum fulgentes oculi, Hor. carm. 2, 12, 14. – 2) prägn., hell = glänzend weiß, ovis, Tibull.: lilia, Prop. – II) übtr., hell = lichtvoll, deutlich, lucidus ordo, Hor.: res lucidior, Quint: lucidissima verba, Augustin.: v. Redner, Philistus lucidior, Quint. 10, 1, 74.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 709.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: