glutto (glūto), ōnis, m. (gluttio), der Schlemmer, Anthol. Lat. 1069, 17 (= Anthol. Lat. fasc. 2. p. ... ... 112, 2. Gloss. II, 358, 10 (wo ›gluto u. glutto, λαίμαργος‹).
glūtto , s. gluttio.
vorāx , ācis (voro), I) gern und leicht ... ... , Lact.: vor. Charybdis, Cic.: ignis voracior, Ov.: culus voracior, Catull.: gluttones voracissimi, Schopen, Uned. Scholien p. 5, 8. – II) ...
glūto , s. glutto.