mānsor , ōris, m. (maneo), einer, der bei jmd. bleibt, ein Gast, Sedul. carm. 5, 294 u.a. Eccl.
ēmānsor , ōris, m. (emaneo), einer, der über die Urlaubszeit ausbleibt, Modestin. dig. 49, 16, 3. § 2; 49, 16, 4. § 13; 49, 16, 5. § 6.
remānsor , ōris, m. (remaneo), I) der über die Zeit des Urlaubes Ausbleibende, der Ausbleiber, Arr. Menand. dig. 49, 16, 5. § 6 M. – II) der mit Erlaubnis des Feldherrn zu Hause bleibende Soldat, etwa ...
mānsōrius , a, um (maneo), verweilend (Ggstz. transitorius), non quasi mansoria dilectio atque delectatio, sed transitoria potius, tamquam viae, Augustin. de doctr. Chr. 1, 35. no. 39.
2. mando , mandī, mānsum, ere (griech. μασάομαι), ... ... , muß ins Gras beißen, Verg. (= ὀδὰξ ελειν γαίαν, Hom.): cibos mansos demittere, Quint.: omnia minima mansa (ganz klein gekaut) ut nutrices infantibus ...
dī-gero , gessī, gestum, ere (dis u. gero), ... ... . praef. p. 8, 20 D. Quint. 11, 2, 35: cibos mansos, Quint. 10, 1, 19: nec patiebatur alimenta per somnum quietemque aequaliter ...
crūdus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... II) übtr.: 1) roh = nicht verarbeitet, ut cibos mansos ac prope liquefactos demittimus, quo facilius digerantur, ita lectio non cruda, sed ...
trānsitōrius , a, um (transeo), I) durchgehbar, mit einem ... ... tr. vapor, Augustin. de civ. dei 7. praef. extr.: non quasi mansoria dilectio atque delectatio, sed transitoria potius, tamquam viae, Augustin. de doctr. ...