manuplāris , - plārius , s. manipulāris, manipulārius.
manipulāris (bei Dichtern synkop. maniplāris, manuplāris), e, zu einem Manipel (manipulus) gehörig, Manipel-, ... ... od. derselben Kohorte), unus m., Cic.: manipulares mei, Caes., u. manuplar s mei, Plaut.
manipulārius , a, um (manipulus), zum Manipel gehörig, habitus, Kleidung eines gemeinen Soldaten, Suet. Cal. 9: übtr., ... ... extr. – / synk. maniplārius, Corp. inscr. Lat. 10, 3625: manuplārius, ibid. 10, 3608.