ēmasculātor , ōris, m. (emasculo), der Knabenschänder, Apul. apol. 74.
2. cornus , ī, f. (κράνο ... ... ;, κράνεια), I) der (mit hornhartem Holze versehene Kornelkirschbaum (Cornus mascula, L.), Verg. georg. 2, 448. Col. 5, 7, 1. ...
masculīnē , Adv. (masculinus), im männlichen Geschlechte (als gramm. t. t.), res masculas feminine et femineas masculine depromere, Arnob. 1, 59: alqd m. dicere, efferre, Charis. 71, 29 u. 30.
tūs (thūs), tūris, n. (v. θύος, tuus, ... ... tus incendere, Cic.: Plur., tria tura, drei Körner Weihrauch, Ov.: mascula tura, männlicher oder Tropfweihrauch, als die beste Sorte zum Opfer, ...
masculus , a, um (Demin. v. mas), männlich ... ... .: Sappho, weil sie sich ins Meer stürzte, doch mit Anspielung auf die mascula libido, Hor. – quae (eloquentia) ne minimum quidem in se indicium masculi ...
mōrigerus , a, um (mos u. gero), willfahrend, ... ... omnibus, Ter. Andr. 294. – m. ad u. Akk., emasculatoribus suis ad omnia infanda morigerus, Apul. apol. 74 extr.: natura morigera ad ...