1. melicus , a, um (μελικ ... ... poëma, Cic. – subst.: a) melicus, ī, m. (sc. poëta), ein lyrischer Dichter, Odendichter, Simonides melicus, Plin. 7, 89. – b) melica, ae, f ...
2. Mēlicus , a, um = Medicus, medisch, in der Sprache des Landmanns, gallina, Varro r. r. 3, 9, 19: gallorum genus, Colum. 8, 2, 4: galli, Plin. 10, 48: obbae, Varro sat Men ...
famēlicus , a, um (fames), hungrig, ausgehungert, verhungert, hominum natio ... ... convivium, karges, mageres, Apul. met. 1, 26. – subst., famēlicus, ī, m., der Hungrige, Hungerleider, Plaut. Stich. ...
thymelicus , a, um, s. 1. thymelē.
satur , ura, urum (verwandt mit satis), satt, ... ... u. übtr.: 1) eig., Ggstz. esuriens, Plaut.: Ggstz. famelicus, Plaut.: pullus, Cic.: m. Genet., omnium rerum, Ter.: altilium ...
... u. 22. – Dav. thymelicus , a, um (θυμελικός ... ... extr.: saltator, Cassiod. hist. eccl. 5, 37. – subst., thymelicus u. thymelica, der Schauspieler, die Schauspielerin, ...