im-mersābilis , e (in u. merso) = ἀβάπτιστος, unversenkbar, adversis rerum immersabilis undis, nicht zu bewältigen, Hor. ep. 1, 2, 22.
dē-merso , āre, untertauchen; dah. demersari v. Gestirnen, untergehen, quae (signa) cito orta tardius demersantur, Mart. Cap. 8. § 846.
in-no , āvī, ātum, āre, in od. ... ... leb. Wesen, absol. = darin-, darauf (obenauf) schwimmen, partim submersae partim fluitantes et innantes beluae, Cic. de nat. deor. 2, 100: ...
... Hor.: undas amne, Mart. Cap.: aquā calidā mersari, Tac.: indumento suo mersari (v. Pilzen), Sen. – insbes., mersari, untergehen, v. Gestirnen (Ggstz. oriri), Mart. Cap. 8. § 844. – im Bilde, mersari civilibus undis, sich stürzen in usw., Hor. ep ...
1. vultur (voltur), uris, m. (vello), der ... ... Claud. in Eutr. 1, 352. – II) übtr., Geier, Nimmersatt, v. räuberischen od. habgierigen Menschen, Sen. ep. 95, ...
im-mergo , mersī, mersum, ere (in u. mergo), ... ... flumen, Cic.: imm. alqm undā, Verg.: Cydno corpus suum, Val. Max.: immersas faces exstinguit (fons), Mela. – medial immergi u. refl. ...
submerso , āre (Intens. v. submergo), tüchtig eintauchen, submersari mari, Iul. Val. 3, 26 (3, 17. p. 175, 18 K.).
vulturius (volturius), iī, m., der Geier, Stoßvogel, ... ... u. Liv. – II) übtr.: A) der Geier, Nimmersatt, von habsüchtigen Menschen (s. Lorenz Plaut. most. 819 sqq. ...
... (im Bilde) in profundo veritatem esse demersam, Cic.: u. veritatem demersam esse in alto quodam puteo od ... ... hinabstoßen, Apul.: plebs in fossas cloacasque exhauriendas demersa, hinabgesteckt, Liv.: dem. colla umeris, hinabstecken ... ... stürzen) adorta est, Nep.: patriam demersam extuli, Cic.: quamvis enim sint demersae (zu Boden gedrückt) leges ...
... in oculis omnium duo maiora navigia submersa sunt, Curt.: legiones vagante famā submersas esse, Tac.: submersae beluae, die in der Tiefe des Meeres lebenden, Cic.: navis oneraria submersa, Caes.: Roma submersa, überschwemmte, Claud.: submersas obrue puppes, versenke die ...
S. S , s , der achtzehnte Buchstabe des ... ... mehreren Wörtern ist s an die Stelle des älteren t getreten, wie mersare, pulsare für die veralteten mertare, pultare (s. Quint. 1, ...
fluo , flūxī, flūxum, ere ( aus *flugwo, überwallen, ... ... = fluitare, a) eig., oben auf den Wellen treiben, nec mersa ost pelago, nec fluit ulla ratis, Mart. 4, 66, 14. – ...
... weitem das Kapital, Liv.: mersus foro, bankrott, Plaut.: mersa et obruta fenore pars civitatis, durch Wucher tief in Schulden geraten, ... ... secundis rebus, noch nicht vom Übermaße des Glückes erdrückt, Liv.: caligine mersa latent fata, in Dunkel gehüllt, Sil.: ...
ob-ruo , ruī, rutum, Partiz. Fut. akt. obruitūrus ... ... , Sall.: thesaurum, Cic.: quod superest tuā obrue dextrā, zerschmettere, Verg.: submersas obrue puppes, Verg.: hunc phalarica obruat, erdrücke, begrabe unter seiner Last, ...
lacūna , ae, f. (eig. lacuina v. lacus ... ... 10. – proni foraminis lacunae, Apul. met. 6, 14: ostrea muriceis scopulorum mersa lacunis (Ritzen), Auson. ep. 9, 4. p. 166 Schenkl: ...
an-numero (ad-numero), āvī, ātum, āre, I) ... ... velut ann. litteras, Quint. – quas (fraxinos et populos) perspicuus amnis velut mersas viridi imagine adnumerat, abspiegelt, Plin. ep. 8, 4, 4. ...
profundus , a, um, I) der Tiefe nach unergründlich ... ... die bodenlose Tiefe übh., Democritus (dixit) in profundo veritatem esse demersam (bildl. ), Cic. Acad. 1, 44. – β) v. ...