migrātio , ōnis, f. (migro), das Ziehen nach einem anderen Ort, um ... ... Cic. Tusc. 1, 27 u. 98. – übtr., verbo migrationes (sunt) in alienum multae, viele Übergänge in eine andere (tropische) Bedeutung ...
migrātor , ōris, m. (migro) = μετανάστης, der Auswanderer, Ansiedler, Gloss. II, 369, 21.
ēmigrātio , ōnis, f. (emigro), das Ausziehen, Wegziehen, Ulp. dig. 39, 2, 29.
dēmigrātio , ōnis, f. (demigro), das Wegziehen, Auswandern, Nep. Milt. 1, 2.
sēmi-gravis , e, halbbetrunken, mit schwerem Kopfe, Liv. 25, 24, 2.
commigrātio , ōnis, f. (commigro), das Hinziehen, Wandern, eius (sideris) aliunde alio, Sen. ad Helv. 6, 6.
Sēmi-graecus , a, um, halbgriechisch, pastores, Varro: poëtae et oratores, Suet.: civitas, Flor.
sub-migrātio , ōnis, f., die Auswanderung, Amm. 25, 9, 1.
hēmigrānicī , ōrum, m., s. hēmicrānia a. E.
trānsmigrātio , ōnis, f. (transmigro), das Wegziehen, die ... ... 25, 27; 1. paral. 5, 22 u.a.: plurimos Iudaeorum in transmigrationem egit, Oros. 3, 7, 6. – meton., das nach Babylon ...
Sēmigraeculus , ī, m. (Semigraecus), ein Halbgriechlein, Hieron. epist. 50, 2.
... . ausziehen, auswandern, hinc hodie emigravit aut heri, Plaut.: emigravit pridem ex hisce aedibus, Plaut.: huc ... ... nemo intro tulit, ut semel emigravimus, Plaut.: qui post hunc casum emigraverunt, Sen.: populus, quem tyranni emigrare iusserant, in urbem revocatur, ...
... sich, Lucr.: in colorem marmoreum, Lucr.: cornua in mucronem migrantia, auslaufend, endend, Plin. – II) tr.: ... ... migrare et non servare, Cic. – / Archaist. migrassit = migraverit, Cic. de legg. 3, 11. – Im Vulgärlat ...
... – unpers., esse undique diligenter demigratum, Hirt. b. G.: non demigratum (est) ex propinquis itineris locis, Liv.: absol., demigrare cogi ab Romanis, Liv.: demigrantium magis quam in bellum euntium modo, Liv.: demigrandi causā de vallo decedere, ...
ali-quō , Adv. (aliquis), I) irgendwohin, alqm ... ... .: se al. ad ludos locare, Plaut.: in angulum al. abire, Ter.: migrandum Rhodum aut aliquo terrarum arbitror, Brut. in Cic. ep. – II ...
ā-migro , āre, fortziehen, sublatis rebus amigrant Romam, Liv. 1, 34, 7.
vīcīnia , ae, f. (vicinus), die Nachbarschaft, ... ... partit., proxumae viciniae habitat, Plaut.: quandam vidi virginem hic viciniae, Ter.: commigravit huc viciniae, Ter. Vgl. Brix Plaut. mil. 270. Meißner ...
... , I) eig.: ubi illo immigrat, Plaut.: in domum et in paternos hortos, Cic. – II) ... ... Plaut.: ut ea (translata) verba non irruisse in alienum locum, sed immigrasse in suum diceres, keine (Metapher) habe sich am ungehörigen Orte eingedrängt ...
ad-migro , āre, hinzuziehen, übtr., hinzutreten, si ad paupertatem admigrant infamiae, Plaut. Pers. 347.
frequenter , Adv. (frequens), häufig, I) = ... ... eum fr. per eos dies ventitaturos se esse dixissent, Cic.: Romam inde fr. migratum est, Liv.: huic fr. interceditur, in großer Mehrheit, Cic. – ...
Buchempfehlung
Am Heiligen Abend des Jahres 820 führt eine Verschwörung am Hofe zu Konstantinopel zur Ermordung Kaiser Leos des Armeniers. Gryphius schildert in seinem dramatischen Erstling wie Michael Balbus, einst Vertrauter Leos, sich auf den Kaiserthron erhebt.
98 Seiten, 5.80 Euro