mirabiliter [Georges-1913]
mīrābiliter , Adv. (mirabilis), wunderbar, erstaunlich, außerordentlich, ... ... bei Verben, m. cupere, laetari, Cic.: m. mutare voluntatem, Nep.: mirabilius et magnificentius augere atque ornare, Cic. de or. 1, 94. – ...
inter [Georges-1913]
inter (altindisch antar, innen, innerhalb, zwischen, ahd. ... ... uns gesagt, Cic.: u. so quod inter nos est, Sen.: hoc mirabilius, quod vos inter vos risum tenere possitis, Cic. – colloqui inter se, ...
illustro [Georges-1913]
il-lūstro , āvī, ātum, āre (illustris), erleuchten, ... ... illustrant eam (orationem) quasi stellae quaedam translata verba atque immutata, Cic.: quid admirabilius quam res splendore illustrata verborum, Cic.: ill. orationem sententiis, Cic.: eo ...
mirabilis [Georges-1913]
mīrābilis , e, Adi. (miror), I) ... ... quam, mirabile est, quam non multum differat, Cic.: quid enim mirabilius quam etc., Sen.: mirabiliores quam Alexander, Liv.: fuit mirabilius, Cic.: m. folg. quantum, mirabile quantum gaudebat, Sil.: ...
admirabilis [Georges-1913]
... illius exitus belli, Flor.: nihil hoc admirabilius, Val. Max.: non esse admirabilius (auffallender) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 42, 50, 10: quo quidem admirabilius existimandum est, quod (daß usw.), Plin. pan. 84, ...
- ZenoServer 4.030.014
- Nutzungsbedingungen
- Datenschutzerklärung
- Impressum