contrā-dīco , dīxī, dictum, ere, widersprechen, a) ... ... ) m. folg. ne u. Konj., ne Fabius solus ad bellum mitteretur, contradixit, Aur. Vict. de vir. ill. 34, 5. – c ...
2. cum , Praep. m. Abl. (auf Inschrn. ... ... sine peccato meo fiat, Cic.: Antium nova colonia missa cum eo, ut Antiatibus permitteretur, Liv.: obsequar voluntati tuae cum eo, ne dubites id opus geometrarum magis ...
ipse , a, um, Genet. ipsīus (b. Dicht, ... ... mitten in die) flammam civilis discordiae, Cic.: quod cum (ferrum) medium accensum mitteretur conceptumque ipso motu (durch die bloße Bewegung) multo maiorem ignem ferret, ...
noceo , cuī, citum, ēre (verwandt mit neco), I) ... ... nocendo prosum, Ov. met. 2, 519: providebatur, ut potius in nocendo aliquid praetermitteretur (dem Feinde weniger Abbruch zu tun), quam cum aliquo militum detrimento noceretur ...
ex-clūdo , clūsī, clūsum, ere (ex u. claudo), ... ... Rückkehr abzuschneiden, ist leicht, Cic.: si excluderetur (vor den Senat)... si admitteretur, Liv. epit.: ut ab illa excludar, hōc (huc) concludar, Ter.: ...
com-mitto , mīsī, missum, ere, zusammenlassen, zusammenbringen, ... ... kämpfen, parvā manu cum copiosissimo hoste, Eutr.: contra Sullam, Eutr.: priusquam committeretur, vor Beginn des Kampfes, Suet. – b) etw. Straffälliges ...
nūndinus , a, um (eig. nouendinus = novendinus, v ... ... , horreum Campani agri esse voluerunt, Cic.: ut sibi instituere in agris suis nundinas permitteretur, Plin. ep. – b) meton.: α) das Markten ...
inter-mitto , mīsī, missum, ere, I) tr.: A) ... ... Caes. – m. ab u. Abl., ut reliquum tempus ab labore intermitteretur, ausgesetzt, gerastet würde, Caes. – m. ad u. ...
in-ūsitātus , a, um, ungebräuchlich, ungewöhnlich, selten, res in. ac nova, Cic.: res usitatae atque inusitatae ... ... cum duo consules clarissimi fortissimique essent, eques Romanus ad bellum maximum formidolosissimumque pro consule mitteretur? Cic. de imp. Pomp. 62.