monticulus

[1000] monticulus, ī, m. (Demin. v. mons), ein kleiner Berg, Gromat. vet. 328, 29. Itin. Hierosolym. p. 593 Wess.; außerdem (ohne Beleg) bei Donat. art. gramm. 343, 14 K. Pompeii comment. 143, 19 u. 145, 7 K. Consent. 340, 22 K. Gramm. Vatic. de nom. 24 in Class. auct. 5, 184 (b). Not. Tir. 42, 57.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1000.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: