ūsus , ūs, m. (utor), die Benutzung, ... ... übh.: usus provinciae, Cic.: usus sacri, Liv.: expetuntur divitiae ad usus vitae necessarios, Cic.: quae belli usus poscunt, Liv.: quā quemque suorum usuum causae ferrent ...
pecūnia , ae, f. (v. pecus, weil der ... ... , in Beschlag nehmen) pecuniam innumerabilem, Cic., pecunias, Cic.: corrogare pecuniam ad necessarios sumptus, Caes.: corrumpere alqm pecuniā, Nep.: curare pecuniam, s. cūrono ...
sūmptus , ūs, m. (sumo), I) das Nehmen ... ... , Cic.: luxuriae sumptus suppeditare, Plaut.: porpetuos sumptus suppeditare, nec solum necessarios sed etiam liberales, Cic.: modum facere sumptibus (v. einem Gesetz), ...
... vicinis carbunculos, Cornif. rhet.: auxilia ab sociis, Liv.: pecuniam ad necessarios sumptus, Caes.: nummulos de nepotum donis, Cic. – b) durch Einladung zusammenbitten, zusammenladen, auditores, Plin. ep.: suos necessarios ab atriis Liciniis et a faucibus macelli, Cic. – Partic. Perf. ...
al-loquor (ad-loquor), adlocūtus sum, alloquī, ansprechen, ... ... paucis milites od. populum, Liv.: alqm per interpretem, Liv.: eos ut necessarios hospitesque, Liv.: alqm sic od. ita m. folg. direkter Rede ...
as-sector (ad-sector), ātus sum, ārī, I) einem ... ... Hor. sat. 1, 9, 6. – m. Acc. pers., suos necessarios totos dies, Cic.: cum aedilitatem P. Crassus peteret eumque Ser. Galba assectaretur ...