nectaria , s. nectareusno. II, b.
nectarītēs , ae, m., s. nectareusno. II, b.
līnctus , Abl. ū, m. (lingo), das Lecken, Plin. 31, 104 u.a.: meton., ambrosiae et nectaris linctus, Lucr. 6, 971 ed. Bern.
nectareus , a, um (νεκτ ... ... , süß lächelnd, Chalcid. Tim. 72. – b) subst., nectarea (nectaria), ae, f. (sc. herba), die Pflanze Alant (helenium), womit man den Wein würzte (dah. nectarites vinum), Plin. 14, 108.
dūco (altlat. douco), dūxī, ductum, ere (gotisch ... ... ), in vollen Zügen trinken, schlürfen, pocula Lesbii, Hor.: nectaris sucos, Hor.: situlas duas plenas mero, Vopisc. – 4) herausziehen, ...
dīsco , didicī, ere ( zu διδάσκω), lernen, kennen ... ... . epist. 128, 3: discit crimina et vitas, erforscht, Verg.: discere nectaris sucos, schmecken lernen, kosten, Hor. – m. Ang. ...
imber , bris, Abl. brī u. (seltener) bre ... ... fluminis imber, Flußwasser, Ov.: tortus, Hagel, Verg.: sanguineus, Stat.: nectaris, Claud.: vini, Pallad.: vespertini roris, Pallad.: crebrae porriginis, Seren. Samm ...
sūcus ( nicht succus), ī, m. (sūgo), der ... ... Rosensalbe, Plin.: olivi, Salbe, Ov.: villarum, Mistpfütze, Pallad.: nectaris sucos ducere, Nektarsaft schlurfen, Hor. – b) insbes., der ...
madidus , a, um (madeo), naß, feucht, I ... ... I. Pluvius, Mart. – mit Genet., rosae madidae divini roris et nectaris, Apul. met. 4, 2. – B) insbes.: 1) ...