ex-turpo , āvi, āre, ganz schänden = entehren, nobilitatem male vivendo, Schol. Pers. 3, 31.
amb-io , īvī, u. iī, ītum, īre ( ... ... die Tochter) an L. richten, Verg.; vgl. pauci, qui ob nobilitatem plurimis nuptiis ambiuntur, mit denen um ihres Adels willen von allen Seiten Eheverbindungen ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... Getadelten erhaben, Hor. – v. mächtigen Personen u. Staaten, propter summam nobilitatem et singularem potentiam magnus erat, Cic.: potentior et maior, im Besitz von ...
quaero , quaesīvī, quaesītum, ere, I) suchen, aufsuchen, ... ... b. G.: alci od. sibi honores, Cic. u. Liv.: nobilitatem laboribus atque periculis, Sall.: bello concordiam, Sall. fr.: principatum armis, Vell ...
2. īn-sero , seruī, sertum, ere, hineinfügen, - ... ... , Ov.: sese fortunae, sich dem Glücke aufdrängen, Tac. (vgl. ignobilitatem suam magnis nominibus, Tac.). – B) insbes., einreihen, einverleiben, ...
cor-rumpo , rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), ... ... iura et exempla corrumpere domesticāque immanitate nostrae civitatis humanitatem inquinare, Cic.: c. acceptam nobilitatem, Sall.: cubicula principum feminarum, Tac. – non est opus fide, quam ...
am-plector , plexus sum, plectī (amb u. plecto, ... ... Cic.: rem publicam nimium, Cic.: artem, Cic.: ius civile vehementissime, Cic.: nobilitatem et dignitates hominum, Cic.: illud quod amplexi sumus, den Beruf, den ...
ante-venio , vēni, ventum, īre, zuvorkommen, überholen, ... ... . übertreffen, omnibus rebus, Plaut.: filio meo, Plaut.: per virtutem nobilitatem, Sall.: neque consilio neque manu priorem alium pati, plerosque antevenire, Sall.