ab-nocto , āre (ab u. nox), auswärts übernachten, Sen. de vit. beat. 26, 6 u. Spät.
pernocto , āvi, ātūrus, āre (pernox), I) die Nacht zubringen, übernachten, hic, Ter.: foris, Ter.: ad ostium carceris, Cic.: in nive, Cic.: in foro, in publico, Cic.: paene in rostris, Tac. dial.: in silvis, ...
tyrannoctonus , ī, m. (τυραννοκτόνος), der Tyrannenmörder, Cic. ad Att. 14, 15, 2 u.a.
pernoctātio , ōnis, f. (pernocto), das Übernachten, Hieron. epist. 108, 9 u.a. Eccl.
pernoctanter , Adv. (pernocto), übernachtend, Arnob. in psalm. 130 u.a. Eccl.