innōminābilis , e (in u. nomino), unnennbar, deus, Apul. de dogm. Plat. 1, 5 (bei Tert. adv. Valent. 37 zw.).
1. indictus , a, um (in u. 2. dico ... ... , Cic.: alqm trucidare, Curt. – II) unaussprechlich, deus indictus, innominabilis, Apul. de dogm. Plat. 1, 5.