2. Atticē , ēs, f. (Ἀττικ ... ... ;), attisch, philosophia, Varr. sat. Men. 141: ochra quae Attice nominatur, Cels. 5, 18. no. 19. – subst., Atticē, ēs ...
ad-minister , strī, m., der zur Hand geht, Handreichung ... ... I) im engern Sinne, der Diensttuende, Diener, hinc Casmilus nominatur Samothreces mysteris dius quidam administer diis magnis, Varr. LL. 7, 34: ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... = Geld, zB. solutio rerum creditarum, Cic.: iustitia in rebus creditis fides nominatur, Cic.: u. ellipt. certa credita (verst. pecunia), Quint. ...
com-meo , āvī, ātum, āre, rasch u. ungehindert ... ... aut vox commeat, Plin. 11, 176: per alteram autem fistulam, quae Graece nominatur τραχεια ἀρτηρία, spiritum a summo ore in pulmonem atque inde rursus in os ...
1. ad-olēsco , olēvī, ultum, ere (ad u. ... ... heranreifen, erstarken, sich kräftig entwickeln, ratio cum adolevit atque perfecta est, nominatur rite sapientia, Cic. – adolescit res publica, res Persarum, ingenium, Sall.: ...
cōnsēnsio , ōnis, f. (consentio), die Übereinstimmung, ... ... Komplott, bes. gegen den Staat, consensio magistratuum, quae honeste sodalitas nominatur, Cic.: globus consensionis, Nep.: c. scelerata, Cic.: magna multorum, Nep ...
1. cōgnōmino , āvī, ātum, āre (cognomen ... ... cognominant, Plin. 21, 67: is (ventus eurus) Romanis nauticis ›subsolanus‹ cognominatur, Gell. 2, 22, 8: Ptolemaeus quoque ab exercitu rex cognominatur, Iustin. 15, 2, 11: Diodotus, qui Tryphon cognominabatur, Liv. ...
compositio , ōnis, f. (compono), die Zusammenstellung, ... ... – meton., das zusammengesetzte Heilmittel, die Komposition, compositio, quae elephantina nominatur, Cels.: ad laterum dolores compositio est Apollophanis, Cels.: valentiores compositiones, Cels. ...
sīgnificātio , ōnis, f. (significo), I) das Zuerkennengeben ... ... verbi, Quint.: verbum aliquod dubiae significationis, Sen.: in XII tabulis legum nostrarum nusquam nominatur ›villa‹, semper in significatione ea ›hortus‹, Plin. – 5) der ...