nūbilo , āre (nubilum), I) intr. wolkig-, trübe sein, A) eig., unpers., si nubilare coeperit, Varro r. r. 1, 13, 5: ebenso im Passiv, ubi nubilabitur, Cato r. r. 88. – B) ...
... (Ggstz. sereno), Sen. u. Plin.: quasi per nubilum (so im Halbdunkel, halb u ... ... Selium nubilā vides, Mart.: neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, Macr. – subst., nūbilum, i, n., trübe Wolken ...
sub-tego , tēxī, tēctum, ere, von unten bedecken, ... ... peccavit, foliis ficulneis fuisse subtectum, Augustin. serm. 122, 1: disserena oculis nostris nubilum, quo subtexisti eos, Augustin. conf. 13, 15, 17. – / ...
ēnitēsco , ere (Inch. v. eniteo), erglänzen, hervorglänzen ... ... , I) eig.: ut (oculi) et hilaritate enitescant et tristitiae quoddam nubilum ducant, Quint.: poet., enitescis pulchrior multo, Hor. carm. 2, ...
nūbilōsus , a, um (nubilum), wolkig, trübe (Ggstz. serenus), dies, Solin. 30, 33: aër, Sen. nat. qu. 3, 12, 2: caelum, Augustin. conf. 7, 13, 19: caligo, Apul. met. ...
dis-serēnat , Fut. -abit, impers. (dis u. ... ... , āre, tr. = aufheitern, im Bilde, disserena oculis nostris nubilum, Augustin. conf. 13, 15: insolentium scholarum mores procellosos moderationis suae terminis, ...
nūbilārium , iī, n. (nubilum), die Feldscheune, in der man das Getreide vor dem Regen schützt, Varro r. r. 1, 13, 5. Colum. 1, 6, 24 u. 2, 20, 3. Pallad. 1, ...
in-dūco (arch. indouco, Corp. inscr. Lat. 1 ... ... plumas membris, Hor.: dah. umbras terris, Hor.: nubes terris, Ov.: nubilum, Plin. ep.: nubem, Liv.: pontem, darüber (über den Fluß) ...
trepido , āvī, ātum, āre (trepidus), trippeln, ... ... Lager ist in Aufruhr, Caes.: tr. in acie instruenda, Liv.: ad inane nubilum, Sen.: circa advenam, unentschlossen umschwärmen, Liv.: aber circa signa, ...