an-nūntio (ad-nūntio), āvī, ātum, āre ... ... , 2. Lact. 4, 13, 18. Apul. met. 9, 2: annuntiatur m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 10, 8 ... ... met. 1, 22 (dum annuntio). Tert. de fug. pers. 7 (annuntiaturi).
... folg. Acc. u. Infin., pronuntiatur primā luce ituros, Caes.: zugl. m. ut u. Konj ... ... regem reducerent: secunda Hortensii, ut etc., Cic.: Lentulus (consul) sententiam Calidii pronuntiaturum se omnino negavit, Caes. – B) als jurist. t. ...
cōnor , ātus sum, ārī, I) den Ansatz-, den ... ... cogitare quam conari consuesset, Nep.: a conantibus priusquam id effici posset, adesse Romanos nuntiatur, Caes.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Liv. ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... – od. auf den man feindlich von allen Seiten losgeht, utrimque hostem invehi nuntiatur. Diu in medio caesi milites, wurden die in die Mitte genommenen niedergehauen, ...
... Ang. wohin? res celeriter isti domum nuntiatur, Cic.: haec nuntiant domum Albani, Liv.: ... ... .: oppugnata domus C. Caesaris per multas noctis horas nuntiabatur, Cic.: adesse nuntiatur, Caes.: iamiamque adesse eius equites falso nuntiabantur, Caes.: m. Acc. u. Infin., nuntiatur piratarum naves esse in portu, Cic.: u. impers., Romam erat ...
repēns , entis (v. ῥέπω, sich neigen, an der ... ... Adv., quae repens clades allata esset, Liv. 22, 7, 7: repens alia nuntiatur clades, Liv. 22, 8, 1: Ianus bina repens oculis obtulit ora ...
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. ... ... folg. Infin., Sen. – neutr. subst., aliquid cotidie acerbi atque incommodi nuntiatur, Cornif. rhet.: acerba ex amore homini oblata, Ter.: multa acerba, multa ...
īnfēsto , āvī, ātum, āre (infestus), anfeinden, angreifen, ... ... venenatis, Solin.: mare infestatum latrociniis, Vell.: maria infestare, Lact.: iter infestari latrociniis nuntiatur, Sen.: absol., duo corvi hinc et inde infestantes, Suet. – ...
ē-nūntio , āvī, ātum, āre, I) mitteilen, berichten ... ... Graecum Latine, Apul.: breviter enuntiatae sententiae, Cic.: omnis sermo, quo voluntas aliqua enuntiatur (kundgegeben wird), Quint. – b) als log. t. t ...
dē-nūntio , āvī, ātum, āre, ankündigen, kundtun, anzeigen ... ... Plin. 13, 118. – δ) v. Todes- od. Krankheitszeichen, mors denuntiatur, ubi aeger supinus cubat, Cels.: si id membrum ostenditur, morbum futurum esse ...
in-commodus , a, um, unangemessen, unbequem, ungelegen, unangenehm, ungünstig, lästig, beschwerlich, drückend, nachteilig (Ggstz. commodus), I) adi ... ... , Cic.: incommodum capere od. accipere, Cic.: aliquid cotidie acerbi atque incommodi nuntiatur, Cornif. rhet.