observans

[1266] observāns, antis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. observo), I) beobachtend, observantior aequi, Claud. IV. cons. Hon. 297: observantissimus omnium officiorum, Plin. ep. 7, 30, 1: observantissima lex suorum itinerum, Apul. de mund. 33 extr. – II) hochachtend, homo tui observans, Cic. Quinct. 39: observans magistri, Charis. 100, 1: observantissimus mei, nostri, Cic. ad Q. fr. 1, 2, 3. § 11; ep. 13, 3 in.: mei summe observantissimus, Plin. ep. 10, 26 (11), 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1266.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: