obtinentia , ae, f. (obtineo), das Sich -geltend -machen, Vorherrschen, per obtinentiam, id est κατὰ επικράτειαν, Prisc. 18, 146.
post-quam , Coni. (getrennt s. post), I) ... ... . folg. Konj. Plusquamperf.: postquam filium in cornu scribae humiliorem fortunā suā locum obtinentem conspexisset, Val. Max. 5, 7. ext. 2. – β) ...