occursio

[1304] occursio, ōnis, f. (occurro), a) die Begegnung, der Besuch, Sidon. epist. 7, 10, 1. – b) der Anfall, die Anfechtung, occursiones passionum corporis, Augustin. de mus. 6, 32: sine ullis fortunae occursionibus, Sen. ep. 67, 14. – / Sen. ad Marc. 18, 2 u. Sulp. Sev. dial. 1, 21, 3 jetzt occursibus.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1304.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: