olfactorius

[1337] olfactōrius, a, um (olfacio), riechend, sucina (Bernsteinkugeln), Fronto de orat. 1. p. 157, 11 N. (wo falsch olfactariae). – subst., olfactōrium, iī, n., der Blumenstrauß, Strauß, Plin. 20, 92 u.a.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1337.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika