pagus

[1438] pāgus, ī, m. (pango), der Landgemeindeverband einer ganzen Bauernschaft, der Dorffrieden, I) im engeren Sinne, das Dorf, a) der Ort: magister pagi, Dorfvorstand, Schultheiß, Gromat. vet.: pagi foraque et conciliabula, Dörfer, Marktflecken und Kreisorte, Liv.: pagus proximus, Apul.: rugosus frigore pagus, ein rauhes Gebirgsdorf, Hor.: praemia ingeniis pagos et compita circum Thesidae posuere, Verg. – b) die Dorfgemeinde, pagus agat festum, Ov.: [1438] festus in pratis vacat otioso cum bove pagus, Hor. – II) im weiteren Sinne, der Bezirk, Gau, Kanton (sowohl der Ort als die Bewohner), collegia omnia, pagi, vicinitates, Q. Cic. de pet. cons. 30: pagus (= δημος) Atticae regionis, Hyg. fab. 79. – bes. der Germanen u. Gallier, Tigurinus, Caes.: omnis civitas Helvetia in quattuor pagos divisa est, Caes.: iura per pagos vicosque reddere, Tac.: improviso unum pagum adoriri, Caes.: pagos centum Sueborum ad ripas Rheni consedisse, Caes.: centum pagi iis habitantur, Tac. – / Archaist. Genet. pagei, Corp. inscr. Lat. 1, 571 u. 573. – Abl. Plur. pageis, ibid. 1, 804.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1438-1439.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: