palliolatim

[1447] palliolātim, Adv. (palliolum), mit einem Mäntelchen, amictus, Plaut. Pseud. 1275: peniculamentum tenet pall., *Caecil. com. 133 R.2: saltare, Fronto de orat. p. 157, 5 N. (wo palleolatim).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1447.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: