redundanter , Adv. m. Compar. (redundans), überströmend, a) in zu vollem Maße (Ggstz. parcius), redundantius bibere, Ambros. epist. 63 (82). § 27. – b) ...
... loqui, Sen.: ludere, Cic.: laedere, nur leicht, Cic.: parcius dicere de laude alcis, Cic.: ut parcissime scribam, Amm.: civitatem Romanam ... ... parcissime dare, Suet. – B) sparsam = selten, parcius quatiunt fenestras, Hor. carm. 1, 25, 1.
modestē , Adv. (modestus), I) eig.: A) im ... ... tentare, Ov.: parum m. fecisse eum, Suet.: nihilo modestius vixit, Suet.: parcius et modestius praetentanda est iudicis misericordia, Quint. – u. gefügig ...
dē-pāsco , pāvī, pāstum, ere, abweiden, I) ... ... orationis stilo, mit dem Griffel beschneiden, Cic. de or. 2, 96: parcius depasta (cod. P 2 depavita) levibus vestigiis in viare, ...
aetātula , ae, f. (Demin. v. aetas), das ... ... senecta male querere, Plaut.: quis vostrarum fuit integrā aetatulā? Caecil. fr.: ut parcius aetatulae indulgeret, sich den jugendlichen Ausschweifungen seltener hingab, Suet.: talis aetatula, ...
prōductē , Adv. (productus), I) gezogen, gedehnt (Ggstz ... ... meabit, Ter. Maur. 144. – II) anhaltend, ausdauernd, docuit parcius vivere, docuit productius ieiunare, Augustin. de civ. dei 1, 10 extr. ...