1. pārus , ī, m., richtiger parrus, Nbf. von parra, w. s.
2. Parus , ī, f., s. Paros.
1. sparus , ī, m. u. sparum , ī, n. (ahd ... ... Sall. Cat. 56, 3. Liv. 34, 15, 4: Nom. sparus, Verg. Aen. 11, 682. Sil. 3, 388; 8, 521. ...
2. sparus , ī, m., ein Fisch, der Goldbrachsen (Sparus aurata, L.) franz. sparaillon, ital. sparlo, Cels. 2, 18. p. 65, 22 D. – Plin. 32, 151 jetzt sorus.
opiparus , a, um (opes u. paro), herrlich, prächtig (vgl. Paul. ex Fest. 188, 8), Athenae, Plaut. Pers. 549: opimitates, Plaut. capt. 769: obsonia, Plaut. mil. 107: munera, Apul. met. 5, ...
ōviparus , a, um (ovum u. pario), I) = ὠοτόκος, Eier legend, pisces, Apul. apol. 38: alvus, Auson. Mos. 133. II) passiv = aus Eiern entstanden, fetus, Fulg. myth. 1, 12 ...
vīviparus , a, um (vivus u. pario) = ζωοτόκος, lebendige Junge gebärend (Ggstz. oviparus), pisces, Apul. apol. 38.
flōriparus , a, um (flos u. pario), Blumen hervorbringend, ver, Auson. Technop. (XXVII) 10, 1. p. 137 Schenkl.
frūgiparus , a, um (frux u. pario), fruchtbringend, Lucr. 6, 1. Avien. Arat. 1054.
gemelliparus , a, um (gemelli u. pario), Zwillinge gebärend, dea, od. diva, Latona, Ov. fast. 5, 542; met. 6, 315.
Paros u. Parus , ī, f. (Πάρος), eine Insel des Ägäischen Meeres, Geburtsort des Archilochus, Form -os, Mela 2, 7, 11 (2. § 111). Ov. met. 8, 221: Form -us ...
pauper , eris (zsgz. aus pauci - parus [pario], der sich wenig erwerbende), arm, unbemittelt, von dem, der kein bedeutendes Vermögen, aber sein mäßiges Auskommen hat (Ggstz. dives u. locuples), a) von Menschen, ...
aurāta , ae, f., ein Fisch, der Goldbrassen, die Goldforelle (Sparus aurata, L.), Cels. 2, 18. Col. 8, 16, 2. Plin. 9, 58. Mart. 13, 90. Apic. 4, 151 ( ...
sargus , ī, m. (σαργός), ein bei den Römern beliebter Meerfisch, der Brachsen (Sparus Sargus, L.), Plin. 9, 65. Enn. fr. var. 37. ...
dentex , ticis, m. (dens), ein Meerfisch, die Zahnbrasse (Sparus dentex, Oken), noch jetzt ital. dentale, Col. 8, 16, 8. Apic. 4, 151 u. 10, 471 ( b. Isid. orig. 12, ...
sparum , s. 1. sparus.
opiparē , Adv. (opiparus), herrlich, prächtig, edere et bibere, Cic.: alqm munerari, Cic.: instructa domus opime atque opipare est, Plaut.: opipare a Pythio apparatum convivium, Cic.
2. synodūs , ontis, m. (συνόδ ... ... 965;ς), ein Seefisch aus der Gattung der Brachsen (rein lat. dentex, Sparus dentex, Oken), Ov. hal. 107. Plin. 37, 182.
oculāta , ae, f. (oculatus) ein Fisch, der Brandbrassen (Sparus Melanurus, nach Oken), Cels. 2, 18. Plin. 32, 149.
... u. sīpharum), ī, n. u. supparus (sīpharus), ī, m. (σί ... ... bis zum Ellenbogen bedeckten, von Frauen über der subucula getragen, Form supparus, Varro LL. 5, 131. Fest. 310 (a), 10: Form supparus u. supparum (erklärt durch περιώμιον), Prisc. 5, 42. ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro