vōx , vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache ... ... v., id est, quae res huic voci subiciatur, Cic.: haec te vox non perculit? Cic.: nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, ...
Mārs , Mārtis, m. (Mavors u. Mavortius, w. ... ... .: Actiacus, Schlacht bei Aktium, Plin.: quos amisimus cives, eos Martis vis perculit, non ira victoriae, Cic. Marc. 17: invadunt Martem, beginnen das ...
... .: rem publicam, Tac.: alqm indicio, Tac.: perculit is dies Pompeium, Tac. – b) im Gemüte erschüttern ... ... u. Konj. = so erschüttern (betreten machen), daß usw., is pavor perculit decemviros, ut consules consulerent, Liv. 3, 38, 6 ... ... es berühren, vox repens perculit urbem, Val. Flacc. 2, 91. – B ...
per-turbo , āvī, ātum, āre, ganz-, sehr verwirren, ... ... , ganz aus der Fassung bringen, sehr bestürzt machen, haec te vox non perculit? non perturbavit? Cic.: numquam perturbari, niemals außer Fassung geraten, Cic.: ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... Val. Max., griech. στρατήγημα), c. fallax, Liv.: tali consilio proditores perculit, Nep.: singulari nostrorum militum virtuti consilia cuiusque modi Gallorum occurrebant, Caes. ...
admīrātio , ōnis, f. (admiror), das Anwundern, a) ... ... Cic.: tanta admiratio singularum universarumque rerum incussa, ut etc., Liv.: hunc tantā admiratione perculit, ut etc., machte er vor Staunen so betreten, Flor.: in quo ...