perfectissimātus , ūs, m. (perfectus), die Würde dessen, der unter dem Kaiser Konstantin und den folgenden Kaisern den Titel perfectissimus hatte, spät. ICt.
... templo fuisse, Cic. – quod ego summum et perfectissimum iudico, Cic.: argumentatio absolutissima et perfectissima, Cornif. rhet. – subst., ad perfectum pervenire, ... ... vollkommen, Augustin.: natura perfecta format et de perfectis ista procedunt, Macr. sat. 7, 16, 12. ...
coepio (arch. coipio), coepī, coeptum, coepere ( die ... ... .: quae coeperamus, Quint.: si quicquam hodie hic turbae coeperis, Ter.: magnis operibus perfectis obsidium coepit per L. Catilinam legatum, Sall. fr.: obsidium coepit per praesidia ...
con-texo , texuī, textum, ere, zusammenweben, -flechten, ... ... – δ) einen Zustand, eine Handlung gleichsam fortweben, ununterbrochen fortsetzen, imperfectis adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur gaudium, geht ohne Unterbrechung fort, ...
... vor 100 Jahren gelebt hat, Hor.: perfectis, quos terrae debuit, annis, überstanden, Ov. – poet., ... ... 7). – c) einen Beschluß abfassen, his senatus consultis perfectis, Liv.: consules perficere senatus decretum non ausi sunt, Tac. – d ...
perfectē , Adv. (perfectus), vollkommen, vollständig, völlig, ... ... 13 Kr.: qui ne pluribus quidem verbis potuerim non obscurissime dicere, quod a Graecis perfectissime verbo uno et planissime dicitur, Gell. 11, 16, 9.
cōn-stituo , stituī, stitūtum, ere (con u. statuo), ... ... ευστάθεια) befindet, Cic. – iam confirmata et constituta vox, Quint.: iam perfectis constitutisque viribus, Quint. – b) Geist u. Gemüt (Charakter), exordium ...
absolūtus , a, um, PAdj. m. Comp. u. ... ... , Cic.: conversiones (Perioden), Cic.: absolutius os, Quint.: argumentatio absolutissima et perfectissima, Cornif. rhet. 2, 28. – II) von nichts anderem abhängig ...
salūtātio , ōnis, f. (saluto), I) das Grüßen ... ... im Tempel der Götter, salutationem facere, seine Andacht verrichten, Vitr.: deae perfectis salutationibus matutinis, Apul. – III) die Rettung, Itala ( ...
inter-scindo , scidī, scissum, ere, auseinander reißen, einreißen, ... ... stören, vinculum illud coagulumque animi atque amoris, Gell. 12, 1, 21: imperfectis (Dat.) adhuc interscinditur laetitia, sapientis vero contexitur (ist eine ununterbrochene) ...