perfūsio , ōnis, f. (perfundo), das Begießen, Benetzen, Cels. u.a.: Plur., alarum perfusiones, Plin. 23, 164. – prägn., die Taufe, Lact ...
superfūsio , ōnis, f. (superfundo), I) das Darübergießen, testacei pavimenti, Pallad. 1, 17, 1. – II) das Sich- Darübergießen, die Überströmung, Überschwemmung, haec, Ambros. hexaëm. 3, 3. § 14 ...
pūrificus , a, um (purus u. facio), reinigend, Iuppiter, Claud. VI. cons. Hon. 328: baptismus, id est purifici roris perfusio, Lact. 4, 15, 4.
cōnstīpātio , ōnis, f. (constipo), das Zusammendrängen, pass ... ... das Gedränge, a) lebl. Objj.: c. confusi et superfusi aëris, Verdichtung, Augustin. de genes. ad litt. 2, 3, ...
1. molo , uī, itum, ere (mola), mahlen, ... ... 7, 6: m. hordeum purgatum, Plin. 18, 73: m. hordeum sine perfusione tostum in subtilem farinam, ibid. § 74: oft Partiz. molitus, ...
1. alius , a, ud, Genet. alīus, gew. ... ... nihil aliud nisi meum nomen causamque sustinuit, Cic.: et hostes quidem nihil aliud quam perfusis vano timore Romanis citato agmine abeunt, Liv.: ähnl. quid aliud quam? ...
dulcēdo , inis, f. (dulcis), die Süßigkeit, ... ... Cic. – absol., dulcedine laetus, Verg.: cum omnes sensus dulcedine omni quasi perfusi moverentur, Cic.: fructum dulcedinis capere, Lucr. – Plur., magnis philologiae ...
super-fundo , fūdī, fūsum, ere, I) darüber-, daraufgießen ... ... etwas ergießen, sich ausbreiten, terra superfusa scamnis, Colum.: hostes superfusi, die sich auf ihn stürzten, haufenweise sich über ihn machten, Liv.: ...