perlātor , ōris, m. (perfero), der Überbringer, ... ... , Augustin. epist. 262, 5: libri, ibid. 222, 3: perlatore (fascis epistularum) capto, Amm. 21, 16, 11: quia ut cito finirem festinatio perlatoris urgebat, Augustin. epist. 149, 2.
super-fero , tulī, lātum, ferre, I) darübertragen, - ... ... sinistrum pedem (hyaenae) superlatum parturienti letalem esse, Plin.: est et ipsi (auro) superlato vis venefica, Plin. – superferri, darüberfliegen, -fahren, -laufen, - ...
perlātrīx , trīcis, f. (Femin. zu perlator), die Überbringerin, perlatrices querelarum litterae, Ennod. epist. 1, 22.