Online-Bibliothek

illō , Adv. (ille), I) (eig. Dat. illoi ... ... übtr., dahin = zu der Sache, haec omnia eodem illo pertinere, Caes. b. G. 4, 11, 4: illo spectat, Ulp. ...

quō-nam , Adv., wohin denn? Plaut. u. Cic. – quonam haec omnia nisi ad suam perniciem pertinere? wohin denn... ziele, Caes. b. c. 1, 9, 4 ...

ab-loco , ātum, āre, verpachten, vermieten, domum in reliquam partem anni, Suet. Vit. 7, 2: ea quae ad epulum pertinerent macellaris, Suet. Caes. 26, 2.

... , Cic.: se scire, ad quem maleficium pertineret, Cic.: ad imperatorem prodigium pertinere, Liv.: nec, ad quos pertineat facinus, vestigia ulla exstare, ... ... dieser Umstand etwas zur Sache tut, Cic.: haud sane multum ad se pertinere, utrum... an etc., es ...

2. ad (altlat. ar, w.s., urspr. ... ... – nach Verben, wie adiuvare, conferre, facere, conficere, esse (dienen), pertinere u.a. (w.s.). – ebenso nach den Verben deposcere, decernere ...

cūro (altlat. coiro u. coero), āvī, ātum, ... ... . Fragesatz, cura quae iussi atque abi, Plaut.: ego quae ad tuam dignitatem pertinere arbitror summo studio diligentiāque curabo, Cic.: non curo, an isti ...

ratio , ōnis, f. (reor, ratus), das Abrechnen, Berechnen ... ... .: disseruerunt de generibus et de rationibus civitatum, Cic.: quod ad rationes omnium rerum pertineret, Cic.: quoniam eadem est r. iuris in utraque, Cic.: quā ratione, ...

utrum , Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. ... ... utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, ad rem id non pertinere? Cic. – utrum verstärkt durch nam, zB. cum percontatus esset ...

eōdem , Adv., I) der alte Dat. von idem ... ... – b) übtr.: ubi Marius haruspicis dicta eodem intendere videt, Sall.: eodem pertinere, Cic. u.a. – 2) ebendahinein, ...

certus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... sibi certum esse a iudiciis causisque discedere, Cic.: certum est deliberatumque quae ad causam pertinere arbitror omnia dicere, Cic.: certum atque decretum est non dare signum, Liv.: ...

nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... nāscendus, a, um, zB. ad homines quoque nascendos vim numeri istius pertinere ait, zur Erzeugung, Bildung von Menschen, Gell. 3, 10, 7 ...

omnīnō , Adv. (omnis), im ganzen, in allem, ... ... dicit, idem valent, Cic.: quod autem sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino (durchaus nicht), Cic.: soli tamen dicamus potius, quam omn. ...

sciēns , entis (scio), I) Partic., etwas wissend, ... ... . Infin., pro possessore is possidet, qui... totam hereditatem sciens ad se non pertinere possidet, Gaius inst. 4, 144. – II) Adi. (m. ...

superus ( selten super ), a, um (v. ... ... höchste (ganze) Wohl des Staates, der ganze Staat, ad summam rem publicam pertinere, Cic.: summa res publica tentatur, Cic.: – quo res summa loco? ...

2. por-rigo , rēxī, rēctum, ere (por[= pro] ... ... . trist. 3, 11, 5: ad homines quoque nascendos vim numeri istius porrigi pertinereque ait, auf usw. sich erstrecke u. Beziehung habe, Gell. 3, ...

dē-lībero , āvī, ātum, āre (de u. libra), ... ... ex ea urbe, in qua etc., Cic.: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitrer, omnia non modo dicere, verum otiam libenter, audacter libereque dicere, Cic ...

contāgio , ōnis, f. (contingo), die Berührung, ... ... Cic.: anima... calescit contagione pulmonum, Cic.: quae potest igitur contagio ex infinito intervallo pertinere ad lunam vel potius ad terram, Cic.: contagio naturae valet, Cic. – ...

pertingo , ere (per u. tango), I) überall ... ... de eloqu. p. 144 N. – / In den Hdschrn. oft mit pertinēre verwechselt, s. Dietsch Sall. Iug. 48, 3. – u. ...

māgnopere u. (bes. bei Cic.) getrennt māgnō opere ... ... , Liv.: m. delectare, Cic. – m. prodesse, Plin. – m. pertinere ad etc., Cic. – m. iucundus, Cic. ad Att. 1, ...

religiōsus , a, um (religio), I) gewissenhaft, mit gewissenhafter ... ... gottesfürchtig, fromm, religiös (Ggstz. superstitiosus), qui omnia, quae ad cultum deorum pertinerent, diligenter retractarent et tamquam relegerent, sunt dicti religiosi ex relegendo, Cic.: si ...