adoptātio , ōnis, f. (adopto) = adoptio (w.s.), ... ... Kindesstatt, Gell. 5, 19, 2: Theophani, Cic.: adoptatione in regnum pervenisse, Sall.: in adoptationem venire, Spart.: per adoptationem in alterius familiam transire, ...
bis , Adv. (st. duis v. duo, ... ... quod etc.; deinde quod etc., Cic.: demonstravimus L. Vibullium Rufum bis in potestatem pervenisse Caesaris, semel ad Corfinium, iterum in Hispania, Caes.: bis dimicavit, semel ...
rogo , āvī, ātum, āre (verwandt mit rego ›nach ... ... e) m. folg. Fragesatz: rogo, num quid velit? Ter.: rogavi, pervenissentne Agrigentum, Cic.: rogant, cur malimus etc., Varro LL.: rogant me servi, ...
iuvo , iūvi, iūtum, Partiz. Fut. iuvātūrus, iuvāre, ... ... beliebt, gefällt (mir), me quoque iuvat ad finem belli Punici pervenisse, Liv.: quae scire magis iuvat quam prodest, Sen.: forsan et haec olim ...
prope (aus *proque), Compar. propius , Superl. ... ... beinahe, fast, annis prope quadraginta, Liv.: prope ad annum octogesimum prosperā pervenisse fortunā, Nep.: prope desperatis rebus, Cic.: prope iam desperatā salute, Caes.: ...
dē-fero , dē-tulī, dē-lātum, dē-ferre, I) ... ... si quid petet, ultro defer, Hor.: ne aliquis dicat, id ad me ereptum pervenisse, quod delatum accipere noluissem, Nep.: cum praecipua et cupita aliis (von ...
re-cēdo , cessī, cessum, ere, I) zurücktreten, zurückweichen ... ... cum res (Vermögen) ab eo, quicum contraxisset, recessisset et ad heredem pervenisset, Cic.: sive remanserit (praedium) penes emptorem sive recesserit, ICt.
1. tēgula , ae, f. (tego), 1) die ... ... (v. einer Schlange), Ter.: per alienas tegulas venisse, Ter.: per scalas pervenisse in tegulas, Liv.: habitare sub tegulis, Suet. gr.: si iecur eiusdem ...
a-scendo , scendī, scēnsum, ere (ad u. scando), ... ... gradus ascendant (verba ac sententiae idem significantes), tamen etc., Cic.: ad summam amplitudinem pervenisset, ascendens gradibus magistratuum, si etc., Cic. – c) absol.: an ...
ad-verto (ad-vorto), vertī, (vortī) versum (vorsum), ... ... . – u. mit animo od. animis, wie: ad nos pervenisse animo adverto, Plin.: quae dicam, animis advertite vestris, beherzigt, Verg.: ...
tenebrae , ārum, f. (dissimiliert aus *temebrae für ... ... war, Nep.: primis tenebris movit, Liv.: quo cum primis se intendentibus tenebris pervenissent, Liv.: ferunt Ti. Caesari fuisse naturam ut expergefactus noctu paulisper haud alio ...
1. commodus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... .: c. pronuntiandi ratio, Quint.: urbanas res virtute Cn. Pompeii commodiorem in statum pervenisse, Caes. – mit Ang. wem? für wen? durch ...
prōgredior , gressus sum, gredī (pro u. gradior), ... ... fortschreiten, -gehen, vorgehen, vorrücken, a) übh.: mihi et ille pervenisse videtur, quoad progredi potuerit feri hominis amentia, Cic.: videamus, quatenus amor in ...
super-venio , vēnī, ventum, īre, I) darüberkommen, über ... ... II) dazukommen, a) übh.: legati superveniunt, Liv.: nisi equites supervenissent, Liv.: signa legionum supervenerunt, kamen dazu (zu Hilfe), Liv.: quod ...
circum-mitto , mīsī, missum, ere, I) im Bogen, ... ... signorum militibus circummisso, Liv. 36, 14, 13: ubi tempus visum est, quo pervenisse iam circummissi videri poterant, Liv. 29, 33, 3: m. Ang. ...