pervigil

[1663] per-vigil, ilis, Abl. ilī, fort und fort-, immer wachsam, Ov. u. Plin.: verb. pervigiles et insomnes (Ggstz. marcidi somno), Plin. pan.: insomnes magis quam pervigiles, Tac.: exsomnis pervigilque natura, Chalcid. Tim. 349: übtr., nox, die durchwachte, Iustin. 12, 13, 7: sollicitudo, Cassian. coen. inst. 6, 2 (wo Abl. pervigili): sollicitudo veterum, Amm. 14, 8, 13.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1663.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: